நான் எழுதிய நான்..

இப்ப ரெண்டு மூனு நாளா எங்க ஆபிஸ்ல...10 ஆண்டு நிறைவு விழா கொண்டாட்டங்கள் நடந்துட்டு இருக்கு..அதுக்காக நிறைய போட்டில்லாம்.. வெச்சிட்டு இருந்தாங்க..அதுல ஒன்னு...நம்ம பேர நாமே லோகோவா வரைஞ்சு தரனும்ங்கறது...

உலகத்துலயே பிடிச்ச விசயங்கள்னு ஒரு லிஸ்ட் எடுத்தா..அதுல நம்ம பேரை நாமே வித விதமா எழுதிப்பாக்கறதும் கண்டிப்பா வரும் இல்லையா...நான் இயல்பாவே சின்னதா எதாவது மூட் அவுட் ஆனேன்னா..என்னோட பேற நானே விதவிதமா எழுதிப்பாப்பேன்...அப்படி எழுதும்போது....என்னோட மைண்ட் சேஞ்ச் ஆகி...சந்தோசம் வர்றதை பல தடவை உணர்ந்திருக்கேன்...அதனாலயே எனக்கு இந்தப் போட்டி ரொம்ப பிடிச்சிருந்தது..அதுனால நானும் கலந்துக்கிட்டேன்...

இன்டர்னெட்ல ஃபாண்ட் டிசைன்ஸ்லாம் கொஞ்சம் பாத்துட்டு போனேன்..ஆனா அந்த நிமிசத்துல என்ன தோனுதோ அதான்னு நினைச்சிட்டு இருந்தேன்...அதுக்காக க்லோ பென்லாம் வாங்கி ரெடியா போனேன்...எரேசர்லாம் வாங்கலை..நாங்கள்ளாம் ஸ்கூல் படிக்கற காலத்துலயே அதெல்லாம்..வாங்கினதில்லை..இப்ப வாங்கறதான்னு அவமானமா நினைச்சு விட்டுட்டேன்..

அவங்க கொடுத்த சாட்ல பாதி பேர எழுதிட்டு பார்த்தா..மீதி இருக்கற இடம் என் பேர எழுத பத்தாது..அதனால மீதி இருக்கற லட்டர்ஸ அளவு குறைக்க வேண்டிய கட்டாயத்துல இருந்தேன்...ஒரு வழியா பேரை முழுசா..பென்சில்ல எழுதிட்டு....

க்லோ பென்ல கலர் குடுத்துட்டு இருந்தேன்..பாதி கலர் கொடுத்திருப்பேன்..அந்த பென்னும் என் கழுத்த அறுத்துடுச்சு...பாதிலயே தீந்து போச்சு..அப்புறம் வேற வழி இல்லாம...வேற கலர் பேனால மீதிய எழுதி முடிச்சு...ஒரு வழியா ஒப்பேத்திட்டேன்...காரித்துப்பப் போறாங்கன்னு நினைச்சுக்கிட்டு..என்னடா ஆர்வத்தோட கலந்துக்கிட்டு இப்படி கேவலமா பண்ணிட்டமேன்னு வருத்தமாதான் இருந்தது...சோகத்தோட அதைக் கொடுத்திட்டு வந்திட்டேன்..

அடுத்த நாள் ஆபிசுக்கு வந்து பாத்தா..இன்ப அதிர்ச்சி...என்னோட பெயர் லோகோவுக்கு மூன்றாம் பரிசு கொடுத்திருந்தாங்க...நம்ம பேர நாமே எழுதி அதை ஒருத்தர் ரெகக்னைஸ் பண்ணி பரிசுல்லாம் தர்ராங்கன்னா..அது சந்தோசமான விசயம்தான்..இல்லையா...என்னோட சந்தோசத்துக்கு அளவே இல்லைங்க....அதான் உடனே உங்ககிட்ட பகிர்ந்துக்கலாமேன்னு...எழுதிட்டேன்...நான் எழுதிய பெயர் லோகோ..உங்களுக்காக பார்த்து ரசி(ரி)ங்க